Atleetklysma nr.1

Bijna geen enkele blessure wordt zo gevreesd onder sporters als problemen met de tussenwervelschijf. Het doet niet alleen enorm veel pijn, maar vereist vaak ook een lange pauze. Ook daarna is het niet altijd zeker of het oude prestatieniveau daadwerkelijk weer volledig kan worden hersteld. Daarom moet je het in de eerste plaats niet zover laten komen. Wat er precies gebeurt als er een hernia ontstaat, wat de klachten zijn, de behandelmogelijkheden en hoe je dit kunt voorkomen, lees je hier. 

Het probleem

Een hernia (BSP/schijfverzakking) is een degeneratieve ziekte van de wervelkolom. Bij gezonde mensen zijn de individuele wervels met elkaar verbonden door flexibele structuren gemaakt van vezelig kraakbeen. De menselijke wervelkolom heeft in totaal 23 van deze tussenwervelschijven. Ze bestaan ​​uit een buitenste vezelkern, de zogenaamde annulus fibrosus, en de binnenste gelatineuze kern (nucleus pulposus). Dit laatste is een celarm weefsel dat, net als een waterkussen, vervormbaar maar niet samendrukbaar is. De tussenwervelschijf dient als druk- en schokkussen. Tegelijkertijd zorgt het voor de mobiliteit van de wervelkolom. 75% van de krachten wordt geabsorbeerd door de vezelring. Door langdurige onjuiste belasting, zwakte van de spieren naast de wervels, maar ook door genetische zwakte kan de nucleus pulposus doordringen in het wervelkanaal waarin het ruggenmerg ligt. Daarbij scheurt hij de annulus fibrosus. 

Symptomen

Veel hernia's hebben ook geen symptomen. Daarom is het belangrijk om, voordat u met de behandeling begint, vast te stellen of de symptomen daadwerkelijk voortkomen uit een tussenwervelschijfverzakking. Een diagnose kan worden gesteld met behulp van magnetische resonantie of computertomografie. Myelografie is zelden geïndiceerd. Vaak wordt alleen lichamelijk en neurologisch onderzoek gedaan, maar dit is niet altijd voldoende om andere oorzaken met zekerheid uit te sluiten. Laboratoriumtests kunnen ook helpen een hernia te onderscheiden van infectieziekten die vergelijkbare symptomen veroorzaken. 

De meeste klachten zijn vrij diffuus, zoals rugpijn, die kan uitstralen naar de armen of benen. Afhankelijk van de ernst is gevoelloosheid ook mogelijk als zenuwen bekneld zijn geraakt. Volgens de AWMF-richtlijnen vereisen de volgende symptomen dringende actie: 

-eerder ongeval, osteoporose

-Koorts

-Gewichtsverlies

-Progressieve zenuwstoringen

-Toegenomen pijn 's nachts

-onvolledige verlamming

-Problemen met stoelgang of plassen

Behandeling

Een operatie wordt alleen in zeldzame gevallen aanbevolen vanwege het hoge complicatiespercentage van de procedure. In plaats daarvan is het doel om de mobiliteit zoveel mogelijk te behouden of weer op te bouwen, indien nodig met passende medicatie voor pijntherapie. Behalve in de acute fase kan gerichte fysiotherapie verlichting bieden. Sporten die de tussenwervelschijven belasten, moeten onder alle omstandigheden worden vermeden. In plaats daarvan raden wij gematigde activiteiten aan, zoals langlaufen, fietsen of rugslag. Andere belastingen mogen alleen in overleg met de behandelend arts worden uitgevoerd. 

Maar zelfs na een succesvolle behandeling van andere tussenwervelschijven kan er een nieuwe hernia tussen de andere wervellichamen ontstaan. Daarom moet speciale aandacht worden besteed aan het trainen van de ondersteunende spieren.

Profylaxe

Ook al is de prognose dankzij allerlei nieuwe behandelmethoden veel beter dan een paar jaar geleden, het uiteindelijke doel is natuurlijk om te voorkomen dat het überhaupt zover komt. De beste bescherming tegen een verzakking zijn vooral goed ontwikkelde kernspieren. Oefeningen zoals de plank, L-sit of leg raises kunnen helpen dit te versterken. Hier geldt hetzelfde: techniek is key. Niet alleen kun je veel meer gewicht aan als je de oefening correct uitvoert, bijvoorbeeld met de deadlift, maar je beschermt jezelf ook tegen vervelende gevolgen. Daarom: Houd de rug recht en aangespannen. Gewichthefriemen zijn hier niet altijd je vriend. Deze tool wordt vaak volledig verkeerd begrepen en gebruikt, en in de verkeerde productversie. Het resultaat is een verzwakking van de rugspieren en een toename van de kans op een hernia. Dus tenzij je met een rechte rug minimaal tweemaal je eigen lichaamsgewicht kunt tillen, kun je er beter vanaf blijven. Tegelijkertijd moet je er ook voor zorgen dat je door spanning in het dagelijks leven niet in een slechte houding vervalt. Daarom mag stretchen niet worden verwaarloosd.

Bericht om mee naar huis te nemen

Natuurlijk, een hernia is echt niet cool. Wij zijn het volledig met u eens. Maar betekent dit dat je moet overstappen naar een sport met een “lager risico”? Zeker niet. Train netjes en verbeter altijd binnen uw mogelijkheden. Zo creëer je de beste basis om langdurig veilig en blessurevrij te trainen.